Στοχασμοί

Στοχάζεται η Σελήνη
Με ένα ομοιόμορφο παράπονο
Οι σκέψεις της κοχλάζουν
Σε μια χύτρα από ευχές-κατάρες
Αναρριχώμενα θεριά

Οι διαταραχές εκδηλώνονται πάντα τις νύχτες

Ενοχλητικά επίκαιρο
Το άσμα της εποχής που σκότωσα
Τώρα πια οι σκιές μεγαλώνουν
Κι ύστερα αποδημούν για το θάνατο
Λεκιασμένες σελίδες

Έχω ανοιχτά τα παράθυρα
Για να μυρίζω τα γειτονικά όνειρα
Των ταξιδευτών

Χωρίς εκπτώσεις στη ψυχή
Δόθηκα πλήρως στη στερνή επιθυμία του

Έκτοτε τα μόνα δάκρυα που μαζεύω
Είναι της βροχής