Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2011

Άτιτλο

Αγαπημένε μου
Φύτεψες τον καπνό
απ'το τελευταίο σου τσιγάρο
Το πότισες με το δάκρυ σου
Και στάθηκες να το δεις
να γίνεται καρπός της μοναξιάς σου.

Σιώπησα για να ενωθώ μαζί σου
όπως ενώνονται οι λέξεις
με τα κενά ανάμεσά τους.

Οι ανάσες μου έκαιγαν
απ'τα απομεινάρια του καπνού
που έκρυβες στο φιλί σου.

Κι όταν γελούσες
έπαιρνα τον ήχο του γέλιου σου
και φούσκωνα μ'αυτόν
αερόστατα
και τα άφηνα μετά να πετάξουν
να ομορφύνουν τον ουρανό.

Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2011

Άγρια νιότη

Μυρίζει ο άερας κάρβουνο
Αφουγκράζομαι
Οι τοίχοι ψιθυρίζουν λόγια
Που πονάνε

Οι κόκκινες φωνές ξεμυτίζουν
Και σείεται το χώμα
Δυνατές, υπερήφανες
Σαν αγριολούλουδα που φυτρώνουν
Πάνω στην πέτρα

Οι κρότοι δεν με φοβίζουν
Με φοβίζει η άρνηση
Και η λήθη που θα ξύνει το δάκρυ μου
Και θα το μεγαλώνει

Ελπίδα πάνω στην ελπίδα
Μου χάρισε το γέλιο τους
Τα χνάρια τους μου έδειξαν το δρόμο
Κι όταν με πήρες απ' το χέρι
Ήταν τότε που ο δρόμος έγινε λιγότερο μακρύς