Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2011

Το πλεκτό

Τα υγρά μου χείλη
Σμιλεμένα με την άκρη των δαχτύλων σου
Μια ανάσα που έπλεε βασανιστικά
Πάνω στις κόγχες των ματιών μου
Την ίδια ώρα που ζωγράφιζα τη γύμνια μας

Σαν χείμαρρος έλουζα με πάθος
Τα άδεια πτώματα
Κι έπειτα τους έραβα
Ερωτευμένους στην ίδια σάρκα

Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2011

Στοχασμοί

Στοχάζεται η Σελήνη
Με ένα ομοιόμορφο παράπονο
Οι σκέψεις της κοχλάζουν
Σε μια χύτρα από ευχές-κατάρες
Αναρριχώμενα θεριά

Οι διαταραχές εκδηλώνονται πάντα τις νύχτες

Ενοχλητικά επίκαιρο
Το άσμα της εποχής που σκότωσα
Τώρα πια οι σκιές μεγαλώνουν
Κι ύστερα αποδημούν για το θάνατο
Λεκιασμένες σελίδες

Έχω ανοιχτά τα παράθυρα
Για να μυρίζω τα γειτονικά όνειρα
Των ταξιδευτών

Χωρίς εκπτώσεις στη ψυχή
Δόθηκα πλήρως στη στερνή επιθυμία του

Έκτοτε τα μόνα δάκρυα που μαζεύω
Είναι της βροχής

Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2011

Σιωπηλή σύρραξις

Σ'αρέσει όταν χαράζεις με το δέρμα σου
την όρασή μου;
Παιχνίδι αισθήσεων το βαφτίζεις

Δε θα θεραπευτείς ποτέ
Όσες φορές κι αν κάνεις έρωτα
Όσες φορές κι αν παίξεις με τη φωτιά
Και χάσεις

Τα ψυχοφάγα κελιά της μοναξιάς
Στενεύουν με ρυθμούς γεωμετρικής προόδου
Αδημονούν να εισχωρήσουν στις φλέβες σου
Οι χιλιάδες κραυγές που κρύβονται στους τοίχους

Κουρσεύω τη σκέψη σου
Δίνω ζωή σ'εκείνη την οφθαλμαπάτη
την από καιρό ξεχασμένη
Και ξέρεις πως όταν ανοίξεις τα βλέφαρα
θα πάψω να σιγοτραγουδάω τα βράδια