Δολοφονία

Όπως τα πουλιά αποδημούν
έτσι κι οι σκέψεις μου ψηλά πετούν
μακριά από εκείνη την κραυγή
που έσκισε στα δύο τη σιγή

Άψυχο σώμα κείτεται στη γη
με αίμα λερωμένο απ'του δολοφόνου την πληγή
τόσα όνειρα, τόσοι στόχοι
χάθηκαν όλα από ένα "όχι"

Όχι στην υποταγή, όχι στην αδικία
ως πού θα φτάσει πια αυτή η ιστορία;
βλέμματα βουβά και νοσταλγικά
τόσος πόνος, τόση αγανάκτηση γι'άλλη μια φορά...


Αφιερωμένο στους προστάτες-δολοφόνους μας...