Τα υγρά μου χείλη
Σμιλεμένα με την άκρη των δαχτύλων σου
Μια ανάσα που έπλεε βασανιστικά
Πάνω στις κόγχες των ματιών μου
Την ίδια ώρα που ζωγράφιζα τη γύμνια μας
Σαν χείμαρρος έλουζα με πάθος
Τα άδεια πτώματα
Κι έπειτα τους έραβα
Ερωτευμένους στην ίδια σάρκα
Σμιλεμένα με την άκρη των δαχτύλων σου
Μια ανάσα που έπλεε βασανιστικά
Πάνω στις κόγχες των ματιών μου
Την ίδια ώρα που ζωγράφιζα τη γύμνια μας
Σαν χείμαρρος έλουζα με πάθος
Τα άδεια πτώματα
Κι έπειτα τους έραβα
Ερωτευμένους στην ίδια σάρκα
Ξέρεις ότι είναι δύσκολο να "ράψεις" δύο ανθρώπους, ακόμα και ερωτευμένους. Χρειάζεται υπομονή, τόλμη, και πολλή κλωστή...;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιώργος
Ραβε, ξηλωνε φιλε Γιωργο...ετσι δεν λενε;
ΑπάντησηΔιαγραφήόσο κι αν πονάς όταν ξηλώνεις,πάντα θα ψάχνεις όλο και πιο δυνατές κλωστές για να ράψεις...
ΑπάντησηΔιαγραφή