Γυάλινος εφιάλτης

Πολλά κομμάτια ραγισμένα
Θλίψη μου μυρίζουν
Σαν από κοφτερό γυαλί
Το όνειρό μου τεμαχίζουν
Η απουσία αισθητή
Ένα χαμόγελο κρυμμένο
Κι είναι η ανάσα μου καυτή
Στη σκέψη πλέον αν μένω
Λέξεις σκόρπιες
Ανόητες, στεγνές
Πώς να περιγράψουν
Πώς αισθάνονται οι ψυχές;
Βαθύ πηγάδι δίχως νερό
Είναι η ζωή μου, μουντό πρωινό
Ακόμα κι αν στρέψω αλλού το βλέμμα
Πάλι θα κοιτάζω κομμάτια σπασμένα