Καπνός θολώνει τα σκεπτικά μου
Είναι η ανάσα μου φωτιά που καίει τα σωθικά μου.
Ένα χαμόγελο πλατύ πνιγμένο όμως στο μαύρο
Και μια μορφή λεπτή που αγγίζει την καρδιά μου.
Μες τον καπνό εικόνες και συναισθήματα πολλά
Μα μ'ένα νεύμα φεύγουν, πετάνε μακριά.
Ένιωσα την ανάγκη να στο πω
Πως θα'μαι για πάντα εδώ
Μέσα στη μέθη της στιγμής
Και στη μαγεία της κορυφής.
Αλκοόλ και ναργιλές
Και είναι οι όψεις πολλές
Υπάρξεις μυθικές
Που ως το πρωί θα ψιθυρίζουν
Γεγονότα του χθες...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου