Μαθαίνω να ξεχωρίζω τις σιωπές, είπε
Τη μανιοκαταθλιπτική ύπαρξη της πληρωμένης μούσας
Ξεκούμπωσε τα δάχτυλά του ένα-ένα για να μην γράφει
και έπεσε στον γκρεμό
Οι συμφωνείες των Καταραμένων
έστιβαν το μυαλό του
σε οκτάβες παράφωνες
Συνθέτει τώρα τη χροιά μου
σαν ξυπόλητος μουσικός
που έχασε την πραγματικότητα
που μπλέχτηκε στις παραισθήσεις της ηδονής.
πραγματικότητα που έγινε ηδονή μέσα από σύνθεση καταραμένη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σου Μαριάνα, ελπίζω να είσαι καλά, και να τα λέμε