Δευτέρα 16 Ιανουαρίου 2017

Απουσία

Άβολη σιωπή, μια ξεκουρδιστη ορχήστρα παίζει τον ρυθμό της σκέψης μου.
Σε τι ζώο μετενσαρκώθηκα για να μπορέσω να κερδίσω το ενδιαφέρον σου;
Ξέχασα.
Αν δεν μπορέσω να σε έχω δεν έχει νόημα να ξυπνάω τα μεσάνυχτα.
Γιατί απλά στιβάζονται τα βράδια που δεν κοιμηθήκαμε μαζί.
Λένε πως έφτιαξαν το σκίτσο μου ασπρόμαυρο, χωρίς αρχή και τέλος.
Ξέφευγε από τα περιθώρια και λέρωνε τον πάγκο. 

Δευτέρα 10 Νοεμβρίου 2014

Σκοτώνοντας εαυτόν


Γεννήθηκα
Από τη Μητέρα
Τυχαιότητα της στιγμής

Μια αγχώδης θλίψη
με πλημμυρίζει

Εφιαλτικές φιγούρες
Ταξιδεύουν στο σώμα μου
Παραμορφωμένες, πεινασμένες
Ορέγονται κάθε μικρή αμφιβολία
Κάθε διχασμό

Τέρατα ψυχοβγάλτες
Περιμένουν κάθε βράδυ
Για να με σκοτώσουν

Στις λέξεις ξεσπώ
Και φυλακίζω τους δαίμονες
Λαχταρώ να ανασάνω
Να γλιστρήσω σαν μουσικό αρπέζ
Πάνω στο σώμα σου


Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου 2014

Un lugar para los sentidos

Θυμήθηκα τα ατέρμονα όνειρα
Περί φυγής
Τις αντιλήψεις που έγιναν βιώματα
Τις παραξενιές που σφραγίστηκαν νωρίς

Βήματα μετρημένα
Καταθλιπτικά έσερνα
Αναζητώντας το νόημα
Σε εκείνες τις μοναχικές στιγμές
Και στις πολύβουες κοινωνικές

Στην διαρκή ανησυχία
Έμεινα
Να τρέχω να ανταμώσω
Την ευτυχία του χαμόγελου

Αρνηθήκαμε όλες τις διαστάσεις του χρόνου
Που θελήσαμε κάτι διαφορετικό
Από το καταστατικά εκλεπτυσμένο
Και μούχλιασε μέσα μας
Η επιθυμία
Έγινε δαίμονας ψυχοφάγος

Τετάρτη 2 Ιουλίου 2014

Ήχοι καλοκαιριού

Μυστήρια βήματα αντηχούν
Στο λευκό πλακόστρωτο
Κινήσεις αέρινες
Πιάνονται με την άκρη του ματιού

Αισθησιακά Κυκλαδίτικα φιλιά
Πάνω σε αιθέρια σώματα
Μεθάνε τη σελήνη
Και παντρεύονται στις ερημικές αμμουδιές

Ενοχές που δεν ξεχνάμε
Στο πάθος της ψυχής
Να φωτίσει τις σκιές μας
Κι ύστερα να χαθούμε
Στο πιο μακρινό όνειρο
Του Αιγαίου κι Ιονίου
Μαζί

-Ένα σμιλεμένο σώμα
Μόνο με τα μυστικά μας-

Πέμπτη 12 Ιουνίου 2014

Ίσως

Είναι μακρύ το ταξίδι
Ως τον Έρωτα
Γεμάτο κρυφά πάθη και όνειρα
Χαμόγελα και μυρωδιές

Σ' αναζητώ
Εκεί κάτω απ' τη βροχή...
Ανάμεσα στις δακρυσμένες
Σελίδες ενός βιβλίου
Στην υστερική κραυγή
Της απόγνωσης

Η ιστορία μας
Ρόδο ανθισμένο
Μα ξεχασμένο
Σε έναν άλλο καιρό...

Ένα ρεύμα κρύου αγέρα
διαπερνούσε τους κορμούς
άνοιγε τρύπες να μπαίνουν
- τα συναισθήματα -

Ίσως εκεί είναι που παγιδεύτηκα.

Παρασκευή 24 Ιανουαρίου 2014

Κλειδί του Σολ

Οι μεταμεσονύκτιες βόλτες
Υπό το φως του φεγγαριού
Συνοδεύονταν πάντα
Από μιαν επιστημονική σονάτα
Μυστικιστική συμφωνία
Ερωτική άρια

Φονικές νότες ξεπηδούν
Σκίζουν τα στήθη μας
Ρέουν από την πηγή
Μιας ψυχοπάθειας

Η παραφροσύνη του μαέστρου
Συνθέτει φλεγόμενα μυστικά
Πάθη ασίγαστα
Ενορχηστρώνει το μεγαλείο
Της καθημερινότητας

Δεν μάθαμε ποτέ να μιλάμε
Με μουσική
Δεν αφήσαμε ποτέ εκείνα τα δάχτυλα
Να αυτοσχεδιάσουν

Και τελικά τί ξεκλειδώνει tο κλειδί του Σολ;

Σάββατο 10 Αυγούστου 2013

Αριθμός φ

Άγγιξα το ουτοπικό 
Μαθηματικά τέλειο
Κορμί της Αναγέννησης

Η χρυσή τομή
της αγάπης με τη σιωπή
Με πλημμυρίζει

Τόσο λυρικό
Τόσο ποιητικό
Λουσμένο με τις πιο όμορφες λέξεις
Που μπόρεσα να συλλέξω
Από όλες τις γλώσσες του κόσμου

Άγαλμα sin cera *
Δαιμονικά αγγελικό
Εξωπραγματικό, ζωοφόρο

Όλα φαίνονται αρμονικά 
Όταν μπορείς να μοιράζεσαι 


* Την περίοδο της Αναγέννησης οι Ισπανοί γλύπτες που έκαναν μικρά λαθάκια όταν σκάλιζαν ακριβό μάρμαρο συνήθιζαν να καλύπτουν τις ατέλειες χρησιμοποιώντας cera, δηλαδή κερί. Ένα άγαλμα που δεν είχε τέτοιες ατέλειες και επομένως δεν χρειαζόταν διορθωτικές επεμβάσεις με κερί χαιρετιζόταν ως "άγαλμα sin cera", "άγαλμα χωρίς κερί". Με την εξέλιξη της γλώσσας, η φράση κατέληξε να σημαίνει οτιδήποτε ειλικρινές ή αληθινό. Εξού και η αγγλική λέξη sincere.