Κυριακή 18 Ιουλίου 2010

Ένας αλλιώτικος κόσμος

Ήμουν εκεί...
κάτω από το γυάλινο ουρανό
κάτω από το ολόγιομο φεγγάρι

Ήμουν εκεί...
ατενίζοντας το γλυκό ηλιοβασίλεμα
χαμένη στις τελευταίες ακτίνες του ήλιου

Ήμουν εκεί...
μπρος σε κρυστάλλινα νερά και πέτρινες πηγές
σε δροσερά πράσινα ελεύθερα χωράφια

Ήμουν εκεί...
με το μυαλό να καλπάζει προς το όνειρο
με τη σκέψη να ιππεύει άγρια άλογα

Ήμουν εκεί,
Στη φαντασία μου στ'αλήθεια ήμουν εκεί...

Σάββατο 17 Ιουλίου 2010

Νυχτερινή μέθη

Γύρω παντού σκοτάδι.
Φλογερές γλώσσες σπάνε το πηχτό μαύρο της νύχτας

Απόκοσμες ευωδίες ευφραίνουν το νου

Κι αιχμαλωτίζουν τη σκέψη.


Η μουσική δένει τις ηδονικές κραυγές

Κινήσεις που μαρτυρούν ακατανίκητη επιθυμία

Όπως το σείστρο χορεύει με το σιτάρ

Και το γλυκό κρασί αγκαλιάζει το νέκταρ.


Τα κρουστά αναστενάζουν στο ρυθμό της μέθης.

Πάθος.

Ενέργεια.
Πρόκληση.
Έρωτας.
Παρακμή.

Γυμνά κορμιά που αναζητούν ελευθερία

Ζωηρά βλέμματα που δολοφονούν
Σκιές που τρέχουν σε Διονυσιακές λατρείες
Θέατρο παρανόμων.


Σκόρπιες εικόνες μπροστά από τη φωτιά υλοποιούνται.

Νυχτερινή γιορτή

Για τους απλούς περαστικούς

Μέχρι να'ρθει το χάραμα.

Η νύχτα εκπληρώνει κάθε κρυφό σου πόθο.
Με μια σπονδή στις θεότητες του δρόμου.